Μέσα Λακώνια: περιλαμβάνει τους οικισμούς Φλαμουριανά, Κακοκάμωτες, Σκίσμα, Χαμηλό και Μαργέλι. Μικροί οικισμοί κτισμένοι σε μικρή απόσταση μεταξύ τους, διάσπαρτοι στον κατάφυτο από ελιές κάμπο.
Σημαντικά βυζαντινά μνημεία των Λακωνίων είναι ο ναός του Μιχαήλ Αρχαγγέλου και η παλαιά μονή τα Αγίας Τριάδος με κτητορική επιγραφή του 1623, που ανακαινίστηκε το 1731. Υπάρχουν δείγματα κατοίκησης της περιοχής σε παλαιότερες εποχές, όπως μαρτυρούν τα ερείπια μινωικού οικισμού στους Φιορέτζηδες. Το 1881 απογράφονταν στον τότε Δήμο Κριτσάς με 119 κατοίκους και το 1946 θα αποσπαστούν από τη Κριτσά και θα γίνουν αυτόνομη Κοινότητα. Κατά τον Σπανάκη η ονομασία Λακώνια σχετίζεται με τις λέξεις λαγών και λαγόνος δηλαδή το κοίλον, το κενόν διάστημα επειδή σχηματίζονται κοιλώματα από τους γύρω λόφους. Κατ’ άλλους θα πρέπει να γράφεται Λατώνια, λόγω της γειτονικής Λατώ. Πιο πιθανό θεωρείται η ονομασία να προέρχεται από την μορφολογία του εδάφους καθώς πριν από μερικά χρόνια ήταν συνηθισμένο να πλημμυρίζει ο κάμπος για μεγάλο χρονικό διάστημα, δηλαδή υπήρχαν πολλοί «Λάκκοι» δηλαδή τα Λακώνια.
